Van Drentse voetbalbond naar eerste klasse
HODO kende op het sportieve vlak de afgelopen veertig jaar soms een roerig bestaan. Het vlaggenschip werkte zich vanuit de toenmalige onderafdeling uiteindelijk op naar het op één na hoogste amateurniveau van Nederland. Hieronder en op de volgende pagina’s volgt een overzicht van de weg naar de eerste klasse. Gezien de beperkte ruimte heeft de redactie zich beperkt tot een overzicht van de prestaties van het eerste elftal. Men wil echter benadrukken dat er binnen HODO net zoveel respect bestaat voor de prestaties van andere elftallen binnen de vereniging.
De start
Voor de competitie 1961/1962 werden bij de Drentse voetbalbond (DVB) 3 seniorenteams en 4 juniorenteams aangemeld. Het bestuur van HODO verzocht de DVB het eerste elftal in te delen in de vierde klasse van de KNVB. Verschillende sterke spelers hadden zich aangemeld bij HODO en men verwachtte dat het in de 2e klasse DVB te gemakkelijk zou worden. De DVB ging hier niet op in en HODO werd ingedeeld in de 2e klasse DVB.
Harry Lok, toen speler van B2, verrichte de aftrap van de eerste officiële competitiewedstrijd van HODO.
Trainer van HODO was Wim de Haan.
1963 - 1966
In 1963 werd hij opgevolgd door Anne van de Berg, net zoals de huidige trainer Jacob Botter, afkomstig uit Meppel. Met hem werd het eerste elftal in het seizoen 1964/1965 kampioen. De kampioenswedstrijd werd met 4-2 gewonnen van VHC.
1966 - 1970
In het seizoen 1966/1967 degradeerde het vlaggenschip weer naar de 2e klasse DVB. Halverwege dat seizoen hield trainer Jan Eefting het voor gezien. Hij werd opgevolgd door Jan Meppeling.
We schrijven het seizoen 1968/1969. Trainer Anne van de Berg keert terug op het oude nest. En met succes! Het eerste elftal werd kampioen en keerde terug in de eerste klasse DVB. In de kampioenswedstrijd werd EEC met 2-0 verslagen door doelpunten van Gerrit Benjamins en Arend Smit.
Het feest was van korte duur. Anne van de Berg vertrok al snel weer en werd opgevolgd door Klaas Bakker. HODO wist zich niet te handhaven en degradeerde weer. Het zou voorlopig de laatste degradatie betekenen.
Arend Smit scoort de tweede treffer in de kampioenswedstrijd tegen EEC.
Foto: Be Niemeyer
Het elftal dat in het seizoen 1968-1969 kampioen werd. Voor v.l.n.r. Bé Nijmeijer, Fokkie Boertien, Bennie Dunning, Bé Uiterwijk Winkel, Wim Scholing, Jan ten Caat, Johan Veld en Hans Lok. Achter v.l.n.r.: Anne van de Berg (trainer), Tinus Kleine, Siem Benjamins, Arend Smit, Gerrit Benjamins, Jan Benjamins en Geert van Eck (grensrechter).
1970 - 1974
En daar was hij weer! In het seizoen 1970/1971 keerde Anne van de Berg voor de derde keer terug. Meteen promoveerde men weer. Een jaar later zou Van de Berg definitief afscheid nemen.
In het seizoen 1972/1973 kwam Henk de Groote, ex-voetballer van SC Drenthe aan het roer te staan. Zijn eerste seizoen werd gelijk een historisch seizoen. Men promoveerde voor het eerst in de historie naar de vierde klasse van de KNVB. In de competitie moest het WKE, komend seizoen weer tegenstander van HODO, voor laten gaan, maar men mocht wel een beslissingswedstrijd om promotie spelen. Alles vond plaats in Pesse met als tegenstander Diever. Voor maar liefst 1500 toeschouwers scoorde Jan Benjamins het enige en winnende doelpunt.
Jan Benjamins scoort de enige en winnende treffer in het beslissingsduel tegen Diever. Op de foto een juichende Gerrit Benjamins.
Het elftal dat de beslissingswedstrijd in Pesse won. Staand v.l.n.r.: trainer Spraakman, Geert van Eck, Henk Smit, Gerrit Benjamins, Arend Veld, Johan Veld, Wim Scholing en Bé Uiterwijk Winkel. Gehurkt v.l.n.r.:Jan ten Caat, Tinus Kleine, Pedro Schonewille, Bé Niemeijer, Jan Benjamins, Jans Slot, Siem Benjamins en Geert Tuit.
Een jaar later werden de gelederen van HODO versterkt met Harrie Kuiper (Noordscheschut) en Koos Benjamins (SCN). Vol vertrouwen ging men het nieuwe seizoen in. Het eerste doelpunt in de vierde klasse werd gescoord door Arend Veld in de wedstrijd tegen Protos. Uiteindelijk werd de wedstrijd wel met 2-1 verloren. HODO eindigde dat seizoen als vierde achter kampioen WKE, Twedo en Raptim.
1974 - 1978
Ep Schonewille werd aan het begin van het seizoen 1974/1975 de nieuwe trainer. Het eerste eindigde opnieuw hoog in de vierde klasse, maar Raptim werd afgetekend kampioen.
Een seizoen later rolt het eerste elftal de een na de andere tegenstander op. De gehele competitie werd geen wedstrijd verloren en op woensdag 27 april 1977 kon de vlag in top. De tegenstander in de kampioenswedstrijd was Schoonebeek. In de 66e minuut schoot Jans Slot HODO naar de 1-0 overwinning en kon er tot diep in de nacht feest worden gevierd in het Eigen Gebouw.
HODO speelde in de derde klasse en Jans Slot, topscorer van HODO in het kampioensjaar, stopte met voetballen. Een nieuwe spits had echter overschrijving aangevraagd naar HODO: de jeugdige Jan Benjamins verruilde Tiendeveen voor HODO. Ook Joop Fidom kwam de HODO-gelederen versterken.
Halverwege dat seizoen leek een kampioenschap er niet in te zitten. KSC stond 6 punten voor. De ploeg uit Schoonoord overwinterde echter slecht en HODO sloop dichterbij. Op 12 maart 1978 ontmoetten beide clubs elkaar in Schoonoord. Beide ploegen hadden voor aanvang van de wedstrijd 23 punten. HODO speelde één van haar betere wedstrijden van het seizoen en na afloop prijkte er een 0-3 eindstand op het scorebord. Koos Benjamins, Jan Benjamins en Arend Veld waren de doelpuntenmakers.
Op 30 april kon de vlag wederom in top. Asser Boys werd in Assen met 0-4 kansloos gelaten en de promotie naar de tweede klasse was een feit. Opnieuw feest in Hollandscheveld. Na een rondrit door het dorp werd ’s avonds de stemming er goed ingehouden door Jan en Zwaan.
1978 - 1985
HODO werd in het seizoen 1978/1979 in de oostelijke tweede klasse ingedeeld. Het betekende dat men verre reizen moest maken, o.a. vijf keer naar Enschede. Zonder Tinus Kleine en Johan Veld, die afscheid hadden genomen, eindigde men in de middenmoot ruim achter kampioen SC Enschede.
Nadat HODO een jaar later met succes moest knokken voor lijfsbehoud, nam Ep Schonewille na zes jaar afscheid. Hij werd in de zomer van 1980 opgevolgd door Jannes van Veen uit Klazienaveen. Onder zijn leiding eindigde HODO op een vierde plaats achter kampioen KSC, Zwartemeer en SVBO.
In de jaren die volgden handhaafde HODO zich in de top van de 2e klasse. In het seizoen 1983-1984 leek HODO zelfs eersteklasser te worden. Met Hoogezand maakte men de dienst uit. Toen HODO in zijn vijftiende wedstrijd Hoogezand ontving had het één punt voorsprong. Joop Fidom besliste in de slotfase van de spectaculaire wedstrijd, het duel in het voordeel van HODO. HODO kreeg hierna kennelijk last van de zenuwen want enkele wedstrijden tegen laaggeplaatste clubs gingen verloren en het duurde niet lang of Hoogezand stond weer aan de leiding. Op het eind kwam HODO twee punten tekort en werd Hoogezand kampioen.
Een seizoen later moest het dan echt gebeuren. Doordat Emmen betaald voetbal ging spelen was aan het eind van het seizoen ook de tweede plaats belangrijk. Het hele seizoen stond HODO met SVBO op de bovenste plaats. Blessures van enkele spelers zorgden er echter voor dat op het eind HODO zelfs werd ingehaald door Annen. Uiteindelijk moest er in Westerbork tegen deze ploeg een beslissingswedstrijd worden gespeeld. Deze ging uiteindelijk met 2-1 verloren. Promotie naar de 1e klasse leek een utopie.
1985 - 1998
In het seizoen 1985-1986 werd Jannes van Veen opgevolgd door Ben Bakker. HODO handhaafde zich nog een aantal jaren in de top van de 2e klasse. In het seizoen 1988-1989 viel echter onder leiding van Bart van Weeperen, die een seizoen eerder Ben Bakker had opgevolgd, het doek. Het einde van een succesvolle periode, met een goede generatie voetballers, was aangebroken. Een jaar later kon de nieuwe trainer Jan Klaassens in de derde klasse bouwen aan een nieuw elftal. Hij toonde zich een echte clubman en bleef zes jaar trainer. Echte aansprekende resultaten bleven uit.
In het seizoen 1995-1996 werd Klaassens opgevolgd door Harm ter Steege, die na anderhalf jaar weer plaats moest maken voor Hiddo Reijs. De oud-keeper van Heerenveen en Veendam maakte het seizoen 1996-1997 af. Het seizoen kreeg een bizar einde. Het elftal dreigde te degraderen naar de vierde klasse. Op de laatste speeldag wist men zich echter te handhaven en werd ook nog eens de derde periodetitel in de wacht gesleept. In de nacompetitie kwam men zelfs dicht bij de tweede klasse. Een miraculeus doelpunt van Dalen in de slotminuut deed deze droom echter uiteenspatten.
Hiddo Reijs & Jan Benjamins
1998 - 2001
Drie seizoenen terug deed Jacob Botter zijn intrede bij HODO. Het bestuur haalde met de Meppeler een ervaren trainer in huis met een ruime staat van dienst. Zo trainde hij een aantal hoofdklassers en werd hij met DOS Kampen zelfs landskampioen. De komst van Botter wierp duidelijk zijn vruchten af.
Het met de gebroeders Reys versterkte elftal was na een wisselende start in de tweede helft van de competitie oppermachtig en verloor geen wedstrijd meer. In de kampioenswedstrijd werd Alcides met maar liefst 3-0 verslagen. HODO was na tien jaar terug in de tweede klasse.
In de tweede klasse wachtte gelijk op de eerste speeldag een historische ontmoeting met v.v. Hoogeveen. De Hoogeveners waren na een kortstondig avontuur in de hoofdklasse twee keer gedegradeerd. Zo’n duizend toeschouwers bezochten de derby. Nadat HODO in de beginfase dichtbij de openingstreffer was, kwam Hoogeveen uiteindelijk op een 0-2 voorsprong. In de tweede helft werd de marge verkleind tot 1-2, maar meer zat er niet in. Het publiek had echter genoten en HODO had bewezen wel degelijk iets in de tweede klasse te zoeken te hebben.
Na de openingswedstrijd zette HODO een goede reeks in en was het lange tijd zowaar de enige concurrent van Hoogeveen in de strijd om de titel. De ‘grote’ buurman maakte vlak voor de winterstop echter aan alle illusies een eind door in Hoogeveen tegen een gehavend HODO wederom met 2-1 te winnen. Bijna was het overigens 2-2 geworden. Philip Karhof voorkwam echter in de slotfase ten koste van een rode kaart dat Erik Pol alleen op de doelman kon afgaan.
Hoogeveen werd uiteindelijk oppermachtig kampioen en HODO kon zich richten op de nacompetitie. Daarin was Zwaagwesteinde de tegenstander. De eerste wedstrijd werd teleurstellend met 1-3 verloren. In het Friese land trok men de zaak echter weer recht en werd het 1-3 voor HODO. Het gevolg was dat strafschoppen de beslissing moesten brengen. In deze strijd dolf HODO het onderspit, zodat een fantastisch seizoen uiteindelijk toch nog eindigde met een domper. Wel won HODO dat seizoen voor de derde keer het prestigieuze Protos/Weering-zaalvoetbaltoernooi
Het team dat voor de derde keer het Protos/Weering-toernooi won. V.l.n.r.: Freddy Lok, Erik Pol, Barry Reijs, Henk Kleine, Harold Zwiers, Jan Benjamins, Gert Jan Hooge, Ferry Reijs, Daan Booy, Bennie ten Cate en Dennis Kuiper.
In het seizoen 2000-2001 waren de verwachtingen hoog gespannen. Dit ondanks het feit dat de selectie er in de breedte niet sterker op was geworden. De start was voortvarend en uiteindelijk werd de eerste periodetitel gepakt. Blessures en schorsingen braken de ploeg vervolgens op. De ploeg ploeterde voort en verspeelde vooral tegen lager geklasseerde ploegen punten. Niemand geloofde meer in een kampioenschap. Zes weken voor het eind was het heilige vuur echter weer terug met als resultaat het kampioenschap en de daar bij behorende promotie naar de eerste klasse. De gemiste kansen uit het verleden waren vergeten. In haar jubileumjaar schreef HODO geschiedenis!
Een jaar later ontpopte HODO zich in de eerste klasse als de grote verrassing. De manschappen van Jacob Botter stonden tijdens de winterstop zelfs bovenaan de ranglijst en voor het eerst in de historie viel zelfs het woord 'hoofdklasse'. Probleem was echter dat bijna niemand in de eerste klasse zat te wachten op een avontuur in de hoofdklasse. Dit i.v.m. met de grote aantrekkingskracht van de 1e klasse als het gaat om het aantal streekderby's. Na de winterstop ging het allemaal wat minder. Toch eindigde HODO op een vooraf niet verwachte vierde plaats. In de laatste wedstrijd tegen MSC werd er afscheid genomen van Jan Benjamins. De 43-jarige aanvoerder speelde 25 seizoenen in het vlaggenschip. Opvallend verder in deze wedstrijd was dat doelman Barry Reijs middels een verre uittrap wist te scoren. De eindstand was uiteindelijk 3-1 voor HODO. Ook won HODO voor de vierde keer het Protos/Weering-toernooi.
