Voor HODO was het afblazen van de competitie achteraf een geluk bij een ongelukkig. De ploeg stond immers onderaan in de derde klasse. Iets wat ook speler Jorny Otten beseft. “Natuurlijk mogen we van geluk spreken dat we erin zijn gebleven, maar ik achtte ons ook niet kansloos om ons in de resterende wedstrijden nog te handhaven. Gezien de vorm die we begin maart hadden, denk ik dat we zeker nog wel een aantal wedstrijden hadden gewonnen. Het gat met de nummer dertien was ook klein.”

De competitie werd in eerste instantie stilgelegd en trainer André Blom zou vervangen worden door Arthur van der Veen. “We hebben meerdere gesprekken gehad met het bestuur over André Blom en uiteindelijk is de beslissing genomen om vroegtijdig te stoppen. Vervolgens zou Arthur het tot het einde van het seizoen oppakken, maar dat was van korte duur. Hij heeft zelfs geen één keer met ons op het veld gestaan. Doel was natuurlijk om voor een schokeffect te zorgen.”
Voor aanvang was de stemming nog goed. Als kampioen van de vierde klasse keerde men binnen één seizoen terug in de derde klasse. “We begonnen nog goed met een ruime overwinning tegen SVV’04. De start was dan ook veelbelovend. Daarna liepen we tegen Ter Apel tegen een enorme zeperd op en is het eigenlijk niet meer goed gekomen. Ik denk dat het na drie seizoenen uitgewerkt was met deze trainer, ondanks dat we rond de winterstop even een opleving kenden en koploper Raptim versloegen.”
Met de nieuwe trainer Eric Prins aan het roer wacht nu eennieuw seizoen. “Het is een aderlating dat Dave Padding is vertrokken naar ZZVV. Hij heeft natuurlijk op een hoog niveau gespeeld en we zullen zijn kwaliteiten voorin zeker missen. We hebben echter een hele grote groep, dus de trainer heeft wat te kiezen. Daarnaast merk ik dat iedereen weer gretig is. We hebben tijdens de Corona-crisis lang thuisgezeten en je merkt dat iedereen er weer zin in heeft. Door het nieuwe kunstgrasveld zijn ook de trainingsomstandigheden met name straks in de winter enorm verbeterd.”

Goede lichting

In het verleden heeft HODO een aantal keren een goede lichting gehad en speelde het zelfs in de eerste klasse. Otten sluit dat ook voor de toekomst niet uit. “In de JO19 hebben we op dit moment een hele goede lichting. Een aantal jongens zou nu al wel kunnen aansluiten, maar door de afspraken binnen HH’97 (de gezamenlijke jeugdafdeling van HODO en Hollandscheveld, red.) zal dat nog niet gebeuren. Voor de toekomst ziet het er echter goed uit.”
Niet alleen voor de spelers zelf zou het fijn zijn als er betere tijden volgen. “Het is een super mooie club en je doet je supporters gewoon tekort door onderin de derde klasse te spelen of zoals een jaar eerder zelfs in de vierde klasse. We hebben dankzij de vele vrijwilligers een fantastischeaccommodatie en de supporters zijn ontzettend trouw. Zij verdienen beter.”
Vijf keer won HODO het Protos Weering Zaalvoetbaltoernooi. Het is ook nu nog één van de jaarlijkse hoogtepunten. “Ik vind zaalvoetballen fantastisch. Naast het veldvoetbal, voetbal ik al vijf jaar  met een vriendenteam in de zaal. Ik kijk uit naar elke wedstrijd, maar het Protos Weering toernooi is natuurlijk het hoogtepunt. Als klein jochie stond ik al op de tribune net zo hard mee te zingen als de 20-jarigen van toen. Nu heb ik de eer om zelf op het veld te mogen staan