“HODO is net als Noordscheschut een echte dorpsclub en dat spreekt mij enorm aan”, steekt de Coevordenaar van wal. “Voor mij was echter vooral belangrijk dat alles hier prima georganiseerd is. Daar was ik echt naar op zoek, nadat ik de afgelopen twee seizoenen bij Klazienaveen en Nieuw Buinen wat mindere ervaringen had gehad op dat vlak. Qua spelersgroep was het bij beiden prima, maar daar omheen een stuk minder. Bij HODO kan ik dankzij de goede organisatie hopelijk verder bouwen. Goed beleid begint bovenin.”
Kortstondige avonturen passen ook totaal niet binnen de trainersloopbaan van Prins. “Ik ben iemand die normaal gesproken lang bij een club blijft. Bij Germanicus ben ik zes jaar geweest en bij Noordscheschut en CSVC zelfs tien jaar. Nu ik bij twee clubs slechts één jaar ben geweest, was dat voor mezelf ook wel een vreemde ervaring.

Ideaal moment van instappen

Het moment van instappen is misschien ook wel ideaal. HODO eindigde in de afgebroken competitie als laatste, maar mag desondanks toch weer in de derde klasse starten. “In die zin zou je inderdaad kunnen zeggen dat het alleen maar beter kan gaan. Ik heb hier te maken met een jonge groep, waardoor we alles weer moeten opbouwen. Bij Germanicus heb ik dat ook kunnen doen. In de JO19 van HH’97 spelen op dit moment dertien HODO-spelers en die komen over een jaar ook over. Dat biedt natuurlijk perspectief om hier de komende jaren wat neer te zetten.”  
In het verleden heeft Prins ook vaker te maken gehad met verenigingen die een samenwerkingsverband met een andere vereniging hebben bij de jeugd. Bij HODO is dat dus het geval met Hollandscheveld. “Ik heb begrepen dat hier de afspraak is dat je spelers uit de JO19 vanaf de winterstop bij het eerste elftal mag betrekken. We moeten maar kijken hoe dat loopt. Zelf ben ik van mening dat als een speler van vijftien of zestien goed genoeg is, hij gewoon in het eerste elftal moetspelen. Zo’n spelers ontwikkelt zich dan beter. Het maakt hierbij niet uit of het voor HODO of Hollandscheveld is. Dat is echter mijn persoonlijke mening. In Coevorden heb ik ervaren dat dit ook geen enkel probleem hoeft te zijn.”

Doelstelling

De eerste doelstelling ligt niet op voetbaltechnisch gebied. “Uit de gesprekken met het bestuur en de spelers is gebleken dat we eerst weer moeten zorgen dat de sfeer weer beter wordt. Tijdens alle gesprekken ging het dan eigenlijk ook meer over het randgebeuren dan het voetbal. Het is eerst dan ook zaak om in en buiten het veld weer een hecht team te worden. Alles we dat voor elkaar krijgen, komt de ontwikkeling van de spelers ook wel. Alles valt of staat echter bij plezier. Sportief moeten vervolgens naar de subtop van de derde klasse toewerken en vandaar uit hopen we weer een klasse omhoog te kunnen. Dat zal komend seizoen echter nog niet gebeuren.”