1 mei 2020 14:45

Nu we niet meer op het terrein van s.v. HODO mogen komen is het wel even wennen.
Ik vind het nog steeds bijzonder dat een virus heel de wereld kan platleggen.
Op sportief gebied is er dus bij s.v. HODO niet veel te beleven.
Maar achter de schermen wordt ons sportpark flink aangepakt.
LED verlichting rondom de velden.
Een kunstgrasveld dat word aangelegd.
Op het moment dat wij weer mogen gaan sporten kunnen wij als voetballers gebruik gaan maken van de nieuwe faciliteiten die ons sportpark nog mooier maken gaan maken.

Voor mij rest dan de vraag is dit een zegen of een vloek?
Voor de vereniging is het hebben van een kunstgrasveld tegenwoordig een must, iedere zelf respecterende vereniging heeft een kunstgrasveld, hoe meer hoe beter.
Het was een lang gekoesterde wens van het bestuur dat dit kunstgrasveld er zou komen.
Er is veel gelobbyd voordat definitief door de gemeente het sein op groen werd gezet.
Ook de commissie die daarna in het leven werd geroepen heeft er vele uurtjes inzitten.
Straks met slecht weer kan iedereen spelen of trainen op het kunstgras veld.
Een zegen voor de spelers die wel klaar zijn met het trainen of voetballen
op een slecht (trainings)veld.

Maar hier zit voor mij persoonlijk nou net de bottleneck.
Voetbal is voor mij een vorm van ontspanning geworden waarbij de prestaties al lang niet meer belangrijk zijn. Ik stap tegenwoordig net zo makkelijk met een nederlaag van het veld dan met een overwinning. Plezier staat voorop. En daar hoort voor mij lekker weer ook bij.
De ideale maanden om te voetballen eindigen voor mij half november en beginnen eind maart.

Als het weer een weekje flink heeft geregend ben ik de eerst die denkt, “lekker zondag een keer uitslapen”, als de winter heeft ingezet en we een keer niet voetballen wegens een bevroren veld ben ik daar geen minuut rouwig om.
Maar dat kan straks dus niet meer. Altijd voetballen met mijn slechte knieën op die harde ondergrond, slidings maken die je daarna een week lang voorzien van een slechte nachtrust door de schaafwonden.

Ik ben er dus nog niet uit, aan de ene kant vind ik het super voor de vereniging. Maar er zijn ook spelers genoeg die vinden dat een hobbel in het veld bij een potje voetbal geen spelbreker hoeft te zijn. Voor mezelf dus een lastige keuze waarbij ik er voor mezelf nog niet uit ben, kunstgras een zegen of een vloek?

R. D. Seinen